Ana beni bırak, giderim buralardan.
Kalmasın aklın bende, bu kan mirastır bana atamdan.
Yola çıktım erken vakit, vatan aşkı çıkmaz kafamdan.
Çanakkale derler buraya, Al bayrak allanacak.
Söylenecek söz kalmadı gayrı, Allah'tan başka.
Koynumda Kur'anım, dilimde Fatiha.
Yağmur yağıyor bayrağa, allaşmış toprakla.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Siperde kan, bizde vatan aşkı eksik olmaz.
Kara toprak bu kadar kana hala mı doymaz?
Bir yiğit ölse de, diğeri bayrağı bırakmaz.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Koş Mehmedim koş, dağlar senin.
Bu taş, bu ova senin yerin.
Hiçbir şeyle ölçülemez, senin bir damla kanın.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Ne ağıtlar yakıldı hep senin için,
Ne yaşlar döktü analar, için için.
Neydi anzak o senin içindeki kin.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Günler geçmez oldu, Mehmedim gelmez.
Şehit olduğu yerde al gül de mi bitmez?
Senin gibi yiğitler oldukça, bu ocaklar sönmez.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Siperinden çıktı bir kartal, atıldı meydana.
Gözü görmez hiçbir şey, bakmaz arkasına.
Önüne dağ çıksa devirir durmaz! Kim çıkarsa çıksın yoluna.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
 |
| 'notunga' |
II. Bölüm
Güneş bugün bir başka doğuyor.
Doğa, bayram edeceği halde,
Kime acaba,
Niye böyle küsmüş?
Anzak denilen cani, boğaza kan kusmuş.
Secde etmiş Mehmedim, sabah vakti için.
Hakk'a bir an önce ulaşmak için.
Şüheda fışkıracak bu toprağa
Kanını verip şehit olmak için.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Mehmedim vurulmuş incecik boynundan.
Bir güneş batıyor daha akşam olmadan.
Daha gün bitmeden, etraf solmadan.
Bir yıldız parlıyor, gece olmadan.
Kanın toprağa can verdi, Mehmedim.
Can, vermekle biter mi? Mehmedim.
Analar, acıdan, bu dünyadan göçer mi? Mehmedim.
'Türk'ün Kanı' bu toprağa sığar mı? Mehmedim!
Uçuşuyor havada şarapnel parçaları.
Bu manzara insanın donduruyor aklını!
Güneşi batmayan imparatorluğun, batıyor şanı.
Boğdu bu imparatorluğu, bir avuç Türk'ün kanı.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Güneş bugün bir başka doğuyor.
Doğa, bayram edeceği halde,
Kime acaba,
Niye böyle küsmüş?
Anzak denilen cani, boğaza kan kusmuş.
Secde etmiş Mehmedim, sabah vakti için.
Hakk'a bir an önce ulaşmak için.
Şüheda fışkıracak bu toprağa
Kanını verip şehit olmak için.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Mehmedim vurulmuş incecik boynundan.
Bir güneş batıyor daha akşam olmadan.
Daha gün bitmeden, etraf solmadan.
Bir yıldız parlıyor, gece olmadan.
Kanın toprağa can verdi, Mehmedim.
Can, vermekle biter mi? Mehmedim.
Analar, acıdan, bu dünyadan göçer mi? Mehmedim.
'Türk'ün Kanı' bu toprağa sığar mı? Mehmedim!
Uçuşuyor havada şarapnel parçaları.
Bu manzara insanın donduruyor aklını!
Güneşi batmayan imparatorluğun, batıyor şanı.
Boğdu bu imparatorluğu, bir avuç Türk'ün kanı.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
 |
| 'notunga' |
III. Bölüm
Destan yazmak için çıkmışız biz bu yola.
Alışmışız böyle yollara, baş koymaya.
Takmış süngüsünü, atılmış düşmana.
Düşünmez hiçbir şey, zaferden başka.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Yurda giren düşman bakmaz mı toprağa?
Şehit kanı sığmadı, dar geldi ovaya.
Uğruna ölen varsa, o toprak vatan ola.
Mehmedim verir mi? Tek biri kalmadan sağ.
Güvenirler mi? Kendilerine demirden gömlekliler.
Türk'ün bir tek süngüsü, buna çok bile eder.
Dünyada var mı Mehmedim kadar yürekli asker?
Analar ne yiğitler doğuruyor; hepsi birer parsmış meğer.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Destan yazmak için çıkmışız biz bu yola.
Alışmışız böyle yollara, baş koymaya.
Takmış süngüsünü, atılmış düşmana.
Düşünmez hiçbir şey, zaferden başka.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
Yurda giren düşman bakmaz mı toprağa?
Şehit kanı sığmadı, dar geldi ovaya.
Uğruna ölen varsa, o toprak vatan ola.
Mehmedim verir mi? Tek biri kalmadan sağ.
Güvenirler mi? Kendilerine demirden gömlekliler.
Türk'ün bir tek süngüsü, buna çok bile eder.
Dünyada var mı Mehmedim kadar yürekli asker?
Analar ne yiğitler doğuruyor; hepsi birer parsmış meğer.
Çanakkale derler buraya, al bayrak allanacak.
 |
| 'notunga' |
Dalga dalga vatan aşkı fışkırıyor göğsünde.
Türk'ün bu cesareti bugün de bilinir. Dün de.
Buluşacak Mehmedim
Yariyle Kıyamet Gününde.
Bir Ulus haykırıyor sesini
'Yer Gök' önünde.
Söylenecek söz, edilecek dua kalmadı siperde.
Görünüyor, ay-yıldızı başındaki miğferde.
Sırası gelen gidiyor, görüşünceye dek mahşerde.
Bir yıldız kayıyor, al gözyaşı o hain hançerde.
Bak yiğidim koşuyor, elinde al sancak.
Şehit olursa eğer, toprak açar kucak.
Bir başka Türk bu meşaleyi göklere taşıyacak,
Vatan aşkıyla, allaşmış yurdum, bucak bucak.
Çanakkale derler buraya, Türk Milleti burada şahlanacak.
Türk'ün bu cesareti bugün de bilinir. Dün de.
Buluşacak Mehmedim
Yariyle Kıyamet Gününde.
Bir Ulus haykırıyor sesini
'Yer Gök' önünde.
Söylenecek söz, edilecek dua kalmadı siperde.
Görünüyor, ay-yıldızı başındaki miğferde.
Sırası gelen gidiyor, görüşünceye dek mahşerde.
Bir yıldız kayıyor, al gözyaşı o hain hançerde.
Bak yiğidim koşuyor, elinde al sancak.
Şehit olursa eğer, toprak açar kucak.
Bir başka Türk bu meşaleyi göklere taşıyacak,
Vatan aşkıyla, allaşmış yurdum, bucak bucak.
Çanakkale derler buraya, Türk Milleti burada şahlanacak.
Bütün şehitlerimize Yaradan'dan rahmet dilerim.
Sağlıcakla kalmayı size borçluyuz ve minnettarız.
